Podwójny cud w życiu Krzysztofa Pawłowskiego

Warszawska Starówka, Stare Miasto w Krakowie i kopalnia soli w Wieliczce figurują na liście największych skarbów światowej kultury. Tego cudu wprowadzenia naszych obiektów na światową listę UNESCO dokonał przed pół wiekiem profesor Krzysztof Pawłowski. Poprzedził go inny cud.

Na trawniku w ogrodzie Pałacu Saskiego leży 10-letni chłopiec, obok niego: ojciec, młodsza siostra oraz mieszkańcy kamienicy z ulicy Królewskiej 1. Brakuje matki, która tego dnia wcześniej wyszła z domu. W Warszawie od kilku dni trwa powstanie. 5 sierpnia 1944 r. wszystkich mieszkańców z Królewskiej 1 wehrmachtowcy wypędzają z mieszkań. Czeka ich rozstrzelanie. Srebrnym zegarkiem syna, prezentem komunijnym, ojciec próbuje przekupić wehrmachtowca. Ten łapówkę bierze. Ale nie odmienia to złowrogiego losu trójki ofiar...

Bronisław Pawłowski świetnie mówi po niemiecku. Historyk z legionową przeszłością po powstaniu niepodległej Polski w 1918 r. zarządzał centralnym archiwum wojskowym. Żona, historyk sztuki z doktoratem, przeżyje wojnę i będzie pierwszą Polką z tytułem profesora. Ich syn Krzysztof na świat przychodzi w nasączonym historią dniu 3 maja (1934 r.). Mieszkanie przy Królewskiej 1 w sąsiedztwie gmachu, w którym Niemcy podczas wojny urządzili komendę Wehrmachtu, okazuje się mrocznym fatum. W obawie przed atakiem powstańców okupanci kamienicę przy Królewskiej spalili, a mieszkańców wypędzili. Na ulicy nastąpiła selekcja. Młodszych wiekiem przeznaczano na żywą tarczę dla niemieckich czołgów....